Wielka Sobota poprzedza najważniejsze święto w tradycji chrześcijańskiej, jakim jest Wielkanoc. Tego dnia w kościołach nie odprawia się zwyczajowych nabożeństw. Jest to czas żałoby po ukrzyżowaniu Jezusa i oczekiwania na jego zmartwychwstanie.

Wierni trwają na modlitwie przy grobie Pańskim, zaś wieczorem gromadzą się na czuwaniu w noc zmartwychwstania. W dzień kościołach święcone są pokarmy, które znajdą się później na wielkanocnym stole. Tradycja ta narodziła się już w VIII wieku, do Polski dotarła w późnym średniowieczu.

„Panie Jezu Chryste, Ty w dzień przed męką i śmiercią poleciłeś uczniom przygotować paschalną wieczerzę, w dniu zmartwychwstania przyjąłeś zaproszenie dwóch uczniów i zasiadłeś z nimi do stołu, a późnym wieczorem przyszedłeś do Apostołów, aby wraz z nimi spożyć posiłek. Prosimy Cię, pozwól nam z wiarą

przeżywać Twoją obecność między nami podczas wielkanocnego posiłku, abyśmy mogli się radować udziałem w Twoim życiu i zmartwychwstaniu.”