Pielgrzymka Czcicieli Serca Jezusowego do Krakowa
Tegoroczne, już 27. spotkanie czcicieli Serca Jezusowego odbyło się w dniu 17 czerwca 2023 r. W tym roku po raz pierwszy w Centrum Jana Pawła II oraz w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie – Łagiewnikach. Mottem, które towarzyszyło nam podczas pielgrzymki były słowa św. Jan Paweł II „Pielęgnujcie kult Najświętszego Serca Pana Jezusa”. Z naszej parafii w spotkaniu uczestniczyło kilkanaście osób, które dołączyło do autokarowej grupy członków straży z okolic Jarosławia i Leżajska. Cieszyliśmy się, że razem z nami pielgrzymował także ks. Wiesław Szczygieł. Po przybyciu do Krakowa wszyscy zostali przywitani w górnym kościele Sanktuarium Jana Pawła przez Dyrektora Krajowego tej wspólnoty ks. Krzysztofa Zimończyka, po czym kustosz tego miejsca, ks. Tomasz Szopa, dokonał prezentacji Centrum Jana Pawła II rozpoczynając od historii jego powstania. Nawiązał do miejsca pracy Karola Wojtyły podczas okupacji w kamieniołomach tzw. Białe Piaski, gdyż właśnie na tym miejscu dokładnie usytuowany został plac budowy tego wspaniałego miejsca poświęconego naszemu kochanemu Rodakowi.
O 9.30 odśpiewaliśmy Godzinki o Najświętszym Sercu Pana Jezusa, a następnie głos zabrał ks. dr Damian Płatek SCJ głosząc konferencję, w której nawiązywał do tematyki przeżywania tajemnicy miłości objawionej i pokazanej nam w Sercu Jezusa, a która przychodzi przez Serce Maryi. Twierdził, że „Miłość potrzebuje osoby”. Nie ma miłości teoretycznej, nie ma miłości tylko wyczytanej czy wyśpiewanej ; żeby dziecko przyszło na świat potrzebuje rodziców. Tak samo jest z miłością Boga:, aby Jego Miłość dotarła do naszego serca potrzebuje pośredników, potrzebuje człowieka, potrzebuje ludzkiego serca. Ksiądz przytoczył wystąpienia św. Jana Pawła II, które dotyczyły tematyki Serca Pana Jezusa. W jednym z wystąpień Jan Paweł II powiedział : „Na Kalwarii po przebiciu boku Chrystusa rozpoczęła się kontemplacja otwartego Serca Pana Jezusa i rozpoczął się Jego kult. Pierwsi czciciele to Matka Najświętsza, św. Jan Apostoł i zgromadzone tam niewiasty”. Wszystkich zgromadzonych ks. Damian nazwał czcicielami, którzy kontemplują Serca Pana Jezusa. Przytaczał również postać św. Augustyna, który w wizji proroka Ezechiela widział wodę, która wypłynęła z boku świątyni Jezusowego Serca. To z przebitego boku Chrystusa zrodziły się Sakramenty, które przywracają życie człowiekowi. Podkreślił, że Miłość Boża objawiona w Sercu Jezusa jest nieskończenie razy większa niż miłość matki do dziecka.
Św. Jan Paweł II będąc jeszcze biskupem krakowskim powiedział; „… Duch Święty jest tchnieniem Serca Jezusowego, które wypowiedziało do końca swa miłość na krzyżu, na Kalwarii”. Mamy się tej Miłości uczyć – to jest nasze ewangelizacyjne zadanie, jako czcicieli NSPJ. Miłość, która wylewa się w serca np. podczas Godziny Obecności, podczas spowiedzi świętej, kiedy się modlimy… ma się później przelać w serce człowieka, z którym się spotykamy. Mamy powracać do adoracji Boga, by później mieć pokorę w przychodzeniu do człowieka.
Podkreślił, że pielgrzymka, w której uczestniczymy ma nas nieustannie mobilizować do tego, co dzieje się w naszym sercu, ponieważ rozgrywa się wtedy nasza zewnętrzna skuteczność, nasze przychodzenie do drugiego człowieka. Dla nas czcicieli Serca Jezusowego musi być ważne to, co mamy w naszych sercach. Przychodząc adorować Pana Jezusa musimy widzieć w sobie swoje grzechy, pracować nad swoim sumieniem i wyrzucać z niego wszystko co nie jest bliskie Miłości Bożej. Nasze serce musi się również karmić Eucharystią, dzięki której nasze serca mają inny rytm i stają się źródłem życia na wieki.
Po zakończonej konferencji zabrała głos s. Bernadeta, która zapoznała nas z treścią listu skierowanego z dzisiejszej uroczystości i z nowego jej miejsca do Ojca św. Franciszka, którego treść zaakceptowali zebrani oklaskami.
O godz.11 udaliśmy się na godzinną przerwę, w czasie której korzystaliśmy zwiedzając zaproponowane miejsca przez ks. kustosza, a także stoiska z wydawnictwami strażowymi oraz na posiłek.
Godzina 12 ponownie zgromadziła nas w górnym kościele na Mszy św. koncelebrowanej pod przewodnictwem naszego krajowego duszpasterza ks.bpa Stanisława Salaterskiego oraz wielkiej liczby kapłanów. Podczas sprawowania liturgii dało się zauważyć jej perfekcyjne przygotowanie, z piękną oprawą, śpiewem. Podczas homilii ks. biskup przywołał hasło tegorocznej pielgrzymki, aby „Pielęgnować kult Najświętszego Serca Pana Jezusa” – którego słowa Jan Paweł II przywoływał i podkreślał przy wielu okazjach. Nasz Ojciec św. żył bliskością Bożego Serca, był świadkiem Bożego Miłosierdzia, trwał przy Sercu Jezusowym i dzięki temu czerpał moc Bożą do swego posługiwania. Biskup postawił wszystkim pytanie: „Dlaczego mamy pielęgnować ten kult?”. Po pierwsze dlatego, że jest on odpowiedzią człowieka na wielką miłość, którą nas Bóg obdarowuje od zawsze. Trzeba nam miłować Boże Serce i dbać o kult Serca Bożego. Nie możemy odrzucać miłości Bożej, trzeba ją przyjąć, nie tylko przez modlitwę i adorację, ale też przez kształtowanie w duchu miłości i nauk Pana Jezusa, całego swojego życia. Wówczas staje się ono przedłużeniem dzieł, których dokonywał pomiędzy nami Chrystus. Kontynuując ks. Biskup przywoływał postaci świętych, którzy w swoim życiu kierowali się Miłością Bożą. Przykłady ich życia, gdzie miłość Boża rozlewała się ogromnym strumieniem, powinny być zachętą dla nas, aby ich naśladować. Cuda, które Bóg dokonywał w ich życiu mogą się powtórzyć w codzienności każdego z nas. Trzeba nam pielęgnować kult NSPJ dlatego, że wszyscy wierzący odpowiadają miłością na miłość Pana Boga. Trzeba nam troszczyć się o ten kult, kontynuować to dzieło wewnętrznej ewangelizacji, gromadzić wierzących i odpowiadać miłością na Miłość Pana Boga. Powinniśmy kochać Serce Jezusa i wynagradzać Mu za grzechy własne i całego świata ofiarowując Godzinę Obecności, osobiste postanowienia i praktyki. Docierają one do Bożego Serca i są one Panu Bogu mile. Z pokorą, gorliwością, miłością i cichością w sercu, ofiarujmy Bogu to, na co nas stać. Potrzeba nam wytrwałości w modlitwie. Dajmy Bogu to, co potrafią ofiarować nasze serca, a On zawsze wyprowadzi z tego dobro. Po homilii zebrani odmówili akt zawierzenia Niepokalanemu Sercu Maryi cały świat, a szczególnie Rosje i Ukrainę.
Na zakończenie Mszy św. ks. bp przyjął kilkunastu chętnych do Straży Honorowej NSPJ z poszczególnych parafii, a następnie udaliśmy się na przerwę. O godzinie 14.15 na czele z pocztami sztandarowymi udaliśmy się w procesji różańcowej do Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach, odmawiając tajemnice radosne poprzedzone pięknymi i głębokimi rozważaniami.
O godzinie 15-tej przed obrazem Jezusa Miłosiernego uczestniczyliśmy w odmawianiu Koronki do Miłosierdzia Bożego, a na zakończenie odmówiliśmy akt oddania. Po krótkiej modlitwie zgromadziliśmy się przy ołtarzu polowym, gdzie nastąpiło zakończenie pielgrzymki.
Chcąc podsumować ten wspaniały dzień – gromadzący kilka tysięcy czcicieli Serca Jezusowego i obdarowany przez Stwórcę piękną, słoneczną pogodą – wyrażamy nasze dziękczynienie za to wszystko w czym uczestniczyliśmy, z kim mogliśmy się spotkać po tym trudnym okresie pandemicznym, za naładowanie naszych serc na nowo Miłością Bożą i drugiego człowieka.
Jadąc na tę pielgrzymkę nie byliśmy wolni od nostalgii za wizerunkiem Czarnej Madonny, za Jej na wskroś przenikających nas oczu, jednak ten wyjątkowy pobyt w Krakowie, w miejscu związanym ze św. Janem Pawłem II od młodych lat, aż do płyty nagrobkowej w czasie tak krzywdzących oskarżeń świętego uświadomił nam, że spotkanie nasze, ta różańcowa procesja stały się naszym widocznym świadectwem wiary i wspieraniem w głoszeniu prawdy o tak nam bliskim Ojcu Św. Na pewno większa część biorących udział w pielgrzymce przeżywało wybór, pielgrzymki do Ojczyzny, zamach na Jego życie, a także płynące łzy, gdy odchodził na wieczną straż do Pana – dlatego byliśmy Ojcu św. Janowi Pawłowi II – nie przeciętnemu czcicielowi Serca Jezusowego to winni.