Wcześniej niż zwykle, bo już w sobotę 26 września, udaliśmy się na doroczną pielgrzymkę Sanktuarium Matki Pocieszenia w Leżajsku. Drogą w autokarze minęła nam bardzo szybko, zdołaliśmy zaśpiewać wspólnie tylko kilka pieśni maryjnych. Z pieśnią na ustach weszliśmy także do kościoła i udaliśmy się do bocznej kaplicy, aby pokłonić się Matce Bożej. Okazało się, że w tym dniu u Ojców Bernardynów gościło kilka grup autokarowych, a wraz z nami do świątyni weszła piesza pielgrzymka z Rakszawy Górnej. W kaplicy przywitał nas jeden z ojców, który zachęcił nas go żarliwej modlitwy przez przyczynę Matki Bożej. Przed cudownym obrazem została odprawiona następnie Msza Święta. Podczas homilii ks. proboszcz odnosząc się do pięknych krajobrazów jesieni ukazał Maryję, jako tę, która wydaje najwspanialszy owoc swojego życia – Jezusa Chrystusa. Naszym szczególnym powołaniem jes walka ze wszelkimi przejawami słabości grzechu, który zaciera nasze podobieństwo do Boga. Po Mszy Świętej poznaliśmy także historię powstania kościoła pw. Zwiastowania Pańskiego i klasztoru oraz słynącego łaskami obrazu Matki Bożej Pocieszenia w Leżajsku opowiedzianą przez jednego z ojców.

Powstanie kościoła i klasztoru Ojców Bernardynów w Leżajsku poprzedziły nadzwyczajne wydarzenia. Teksty źródłowe konwentu leżajskich Bernardynów opisują historię Tomasza Michałka z pobliskiej Giedlarowej, który w 1590 r. oświadczył wobec miejscowego duchowieństwa i władz miasta, że w obrębie dzisiejszej Bazyliki, na pniu drzewa ściętego w gąszczu leśnym, objawiła mu się Matka Boża ze św. Józefem. Obraz Matki Bożej Pocieszenia swoją szczególną pozycję wśród znanych wizerunków Matki Bożej w Polsce zawdzięcza temu, że od początku cieszył się wielkim kultem wśród wiernych. Jako słynący łaskami, został oficjalnie ogłoszony przez władze kościelne za cudowny. Bieg wydarzeń spowodował, że w 1752 r., staraniem hetmana wielkiego koronnego Józefa Potockiego i władz zakonnych, obraz został wyróżniony koronami papieża Benedykta XIV.
Bazylika Zwiastowania NMP i klasztor bernardynów w Leżajsku są jednym z najcenniejszych zabytków architektury kościelnej z pogranicza renesansu i baroku, stanowiące drugie co do wielkości bernardyńskie sanktuarium maryjne. Wnętrze bazyliki leżajskiej wypełnia 19 ołtarzy bocznych, powstałych na przestrzeni XVII-XVIII w. Szczególnie cenne są organy leżajskie stanowiące jeden z najcenniejszych w Europie zabytków sztuki w zakresie budowy i zdobnictwa tego instrumentu, na których organizowane są rokrocznie koncerty w ramach Festiwalu Muzyki w Łańcucie, a od 1992 roku w sezonie letnim również w ramach Międzynarodowych Festiwali Muzyki Organowej i Kameralnej.
Po krótkiej przerwie udaliśmy się do pobliskiego lasku na wspólne nabożeństwo drogi krzyżowej, podczas której rozważania czytali wyznaczeni parafianie. Nie zważając na padający deszcz, na zakończenie pielgrzymki przechodząc dróżkami maryjnymi zatrzymywaliśmy się przy poszczególnych stacjach rozważając różaniec. Dziękujemy Akcji Katolickiej na czele z panem Karolem Bębnem za zorganizowanie po raz kolejny parafialnej pielgrzymki.